ظهر (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «ظهر» است. ۱ - معنای ظهرظهر، اسم مصدر از (ظهر به معناى آشكارى و بدو ) است، ولى دراصطلاح به پس از زوال آفتاب يا نيم‌روز گويند. [۲]
لغت‌نامه، ج ۹، ص ۱۳۷۹۳.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «ظهيره»، «اطراف النّهار» و «دلوك شمس» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطاستراحت هنگام ظهر (قرآن)، استیذان هنگام ظهر (قرآن)،تسبیح هنگام ظهر (قرآن)،حمد هنگام ظهر (قرآن)،ظهر عید (قرآن)،نماز ظهر (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۴۴۸، برگرفته از مقاله «ظهر» رده‌های این صفحه : ظهر | موضوعات قرآنی
|